Het dak en de grote verhuizing

Niet alles gaat altijd volgens plan. Dat is niet erg maar daar moet je je wel aan kunnen aanpassen. Nadat alle muren overeind stonden, de tussenmuur van de badkamer en de balken van de loft waren geïnstalleerd, was het tijd om aan het dak te beginnen.

We zijn verder gegaan met ons Tiny House bouwen. We begonnen bij de rechtopstaande delen van de dakkapel. Vervolgens hebben we met z’n tweeën een zware, acht meter lange balk naar boven weten te tillen. Hoe we dat voor elkaar hebben gekregen, is me nog steeds een raadsel. Door middel van in elkaar geknutselde steunpilaren hebben we de balk, die als nokbalk dient, op zijn plaats gezet. Vervolgens hebben we totaal 30 dakspanten staan zagen. De dakspanten installeren bleek een grotere uitdaging dan we dachten. Balancerend op ladders en op een aantal balken hebben we het toch voor elkaar gekregen. We hebben alle spanten stuk voor stuk met houtlijm en schroeven vast gezet. Toen was de top bereikt.
De volgende taak was om de binnenzijde van het dak te bekleden met multiplex. We hebben hiervoor populieren multiplex van 9 mm dik gebruikt. Dit bleek nog een grotere uitdaging dan het installeren van de spanten. Iedere keer weer passen en meten en nog een millimeter eraf, en nog een, en dan hebt je opeens weer een millimeter te weinig. Daarnaast werk je boven je hoofd. Ja, dit was tot nu toe wel echt het zwaarste werk. Langzaam maar zeker kwamen we vooruit, maar het was ons wel duidelijk dat we niet alles waterdicht zouden krijgen voor het einde van de zomer. Daarnaast waren we erg vermoeid doordat we er dag in dag uit mee bezig waren. Uiteindelijk hebben we nog de hele binnenzijde van het dak kunnen bekleden voor de colleges weer begonnen.

Toen de colleges weer begonnen stond ons huisje nog in de loods, maar het was te kostbaar om hem daar te laten staan. We hebben een caravanstalling kunnen vinden in de buurt die hoog genoeg was. De verhuizing was ook weer een hele onderneming. Een auto en een chauffeur vinden was niet gemakkelijk. Over de snelweg durfden we niet, dus we zijn binnendoor gegaan, op een slakkentempo. Het was een verademing toen het uiteindelijk in de stalling stond. Eindelijk konden we uitrusten. Of ja, hard aan de bak voor de studie. We zijn later nog een keer terug gegaan naar de stalling om een zeil over ons huisje te leggen. Op deze plek staat het nu nog steeds. Ons voornemen was om in de kerstvakantie verder te werken. Dit is helaas niet gelukt, omdat we geen werkplek konden vinden. We hebben nu besloten om ons eerst te richten op het afronden van onze studie, zodat we daarna alle tijd hebben om ons huisje af te maken.

 

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *